Του Γιάννου Κωνσταντίνου
Άνοιξα προ ημερών μία από τις εναπομείνασες στην κάβα μου φιάλες από το Shiraz 2006 του Σοφοκλή Βλασίδη. Το κρασί δεν έστεκε απλώς καλά, αλλά έδειχνε νέο και ικανό να διανύσει ακόμη μία πενταετία εξέλιξης. Θυμήθηκα τότε μία συνομιλία που είχα με τον παραγωγό του κρασιού, ο οποίος θεωρούσε πως το Shiraz του είναι κρασί τριετίας, άντε τετραετίας, καθώς δεν πίστευε πως μπορούσε να αντέξει απέναντι στον χρόνο για περισσότερα χρόνια. Επειδή, όμως, το Shiraz του 2006 (και όχι μόνο) μου είχε δημιουργήσει μια εντελώς διαφορετική αντίληψη για τις δυνατότητες παλαίωσης του, και επειδή, ως ήταν φυσικό, διερωτήθηκα μπας και δεν θυμάμαι καλά τη συνομιλία μου με τον ίδιο τον Βλασίδη, σήκωσα το ακουστικό και τον πήρα τηλέφωνο, κάνοντάς του την ίδια πάλι ερώτηση: «Σε τι κατάσταση πιστεύεις ότι βρίσκεται το Shiraz του 2006;». «Πάει καιρός να το δοκιμάσω, αλλά πιστεύω θα έχει περάσει το απόγειό του και θα έχει χάσει τελείως το φρούτο του».
Το ίδιο σκηνικό, οι ίδιες σκέψεις και προβληματισμοί αναδύθηκαν, όταν διάβασα σε κάποιο από τα μεγάλης κυκλοφορίας περιοδικά της Ελλάδος για μία κάθετη γευστική δοκιμή του ερυθρού Κτήματος Βιβλία Χώρα. Δέκα και πλέον εσοδείες δοκίμασαν οι γευσιγνώστες του περιοδικού. Κάτω χαμηλά και αυτή του 2001, η οποία περιγράφηκε ως γερασμένη, με εμφανή σημάδια οξείδωσης. Κρατάω ακόμη στην κάβα μου μερικές φιάλες του Κτήματος Βιβλία Χώρα 2001. Κατέβηκα αμέσως και άνοιξα μία. Το κρασί νεότατο!
Σε παλαιότερη πάλι συνάντησή μου με τον Γιάννη Παρασκευόπουλο, συνιδιοκτήτη και οινοποιό του Κτήματος Γαία, ρώτησα τη γνώμη του για το εξαιρετικό Κτήμα Γαίας του 1998. «Βρίσκεται στα όριά του», ήταν η απάντηση που έλαβα. Πάνε κιόλας τρία χρόνια από τότε. Όταν κάποιο βράδυ είχα στο σπίτι δύο φίλους οινοποιούς και άνοιξα ένα Γαίας του 1998, μείναμε όλοι έκπληκτοι από την καλή κατάσταση στην οποία το κρασί βρισκόταν.
Είναι πάμπολλα τα παραδείγματα, προς χάριν της οικονομίας ας μην παραθέσουμε άλλα. Το ερώτημα που ανακύπτει είναι, βεβαίως, γιατί αυτά που ανοίγουν οι ίδιοι οι οινοποιοί είναι συνήθως σαφώς πιο κουρασμένα από αυτά που διατηρώ στην προσωπική μου κάβα. Ένα κεφαλαιώδες ερώτημα που με απασχόλησε καιρό, προτού καταλήξω με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι υπεύθυνος για την εξαιρετική κατάσταση στην οποία βρίσκονται όλα τα κρασιά που διατηρώ στη συλλογή μου δεν είναι άλλος από την Eurocave, τον κορυφαίο, κατά την άποψή μου, οίκο κατασκευής τεχνητών κελαριών, ειδικών δηλαδή συντηρητών-ψυγείων για την παλαίωση κρασιών. Έμαθα να αγοράζω τα κρασιά που επιθυμώ να παλαιώσω από την πρώτη στιγμή που εισάγονται στο νησί, για να αποφύγω κάθε πιθανότητα ταλαιπωρίας. Στη συνέχεια τα εμπιστεύομαι στις κάβες της Eurocave, χρόνια τώρα. Αυτές οι γαλλικής κατασκευής κάβες διαθέτουν ένα αξιόπιστο σύστημα διατήρησης της θερμοκρασίας σε σταθερά και ιδανικά για το κρασί επίπεδα, κάπου ανάμεσα στους 12-14 βαθμούς Κελσίου. Διαθέτουν, επίσης, σύστημα διατήρησης της υγρασίας στα επιθυμητά για τους φελλούς πλαίσια, γύρω στο 70-75 τοις εκατόν. Η κατασκευή τους είναι από κάθε άποψη προσεγμένη και σοφιστικέ, καθώς το μοτέρ είναι μονταρισμένο σε ξεχωριστή από το σώμα του συντηρητή βάση για να αποφεύγονται οι κραδασμοί, επιπλέον, τα ράφια διαθέτουν ειδικά ελαστικά που εμποδίζουν τους κραδασμούς να φθάσουν μέχρι τις φιάλες, ενώ στην πλάτη κάθε κάβας ένα φίλτρο ενεργού άνθρακα αφήνει μακριά από τα κρασιά κάθε ανεπιθύμητη οσμή. Και όλα αυτά σε μια πληθώρα σχεδίων, χρωμάτων ή φυσικής ξυλείας, που κάνουν αυτό το τεχνητό κελάρι να μοιάζει συχνά με ακριβό έπιπλο, που μπορεί να τοποθετηθεί ακόμη και στο πλέον προσεγμένο σαλόνι. Μιλάμε, εν ολίγοις, για ό,τι πιο τεχνολογικά άρτιο προσφέρει σήμερα η τεχνολογία.
Ας μην παρεξηγηθούν, όμως, οι προθέσεις μου. Κάβες υπάρχουν πολλές, για κάθε βαλάντιο και για κάθε γούστο. Κινέζικες (δεν τις συστήνω), γαλλικές, ιταλικές, αμερικάνικες κτλ. Και, βεβαίως, δεν είναι μόνο οι Eurocave που αξίζουν, υπάρχουν και άλλοι οίκοι, μερικοί από τους οποίους διαθέτουν και καλές προδιαγραφές και καλή τιμή. Προσωπικά, εντούτοις, εδώ και χρόνια έμαθα με τις συγκεκριμένες κάβες, τις οποίες θεωρώ εξαιρετικές, παρά την πολύ υψηλή τιμή τους. Οι Eurocave θεωρώ πως μετατρέπουν την κατανάλωση του κρασιού σε απολαυστική εμπειρία, που ανάγεται σε άλλα επίπεδα. Γιατί, ναι, είναι άλλη εμπειρία να δοκιμάζεις ένα κρασί που για δύο ή τρία χρόνια διατηρούσες σε μία Eurocave από το να δοκιμάζεις έναν οίνο που προχθές πήρες από κάποια κάβα ή ένα οινοποιείο, που μπορεί να τον κρατούσαν σε όχι απαράδεκτες συνθήκες αλλά όχι και στις καλύτερες.
Κάβες Eurocave μπορείτε να βρείτε στη Κύπρο στο La Μaison du Vin (Τηλ 25-736220) σε διάφορες διαστάσεις και μεγέθη και για οικιακή χρήση.
Τι καλύτερο για δώρο σε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο που του αρέσει το καλό κρασί;
Διαβάστε περισσότερα εδώ.
